Ne tren kaldı
Ne de tren yolu
Beklemek var yine elde.
Altı eksi dört buçuk yıllık beraberliğin
Tadını çıkarmamış olmanın
Pişmalığı bir de.

istediğin gibi yazarsın masalını
sen mutsuz yazdın bu masalın sonunu
araya ekstralar katmak anlamlandırmaz
dönüp baktığında geçirdiğin zamanı
özlemek zorunda olmamanın hafifliği
ya da dokunabileceğin kadar yakın herhangi bir ten
senin seçimin
o kadar dışındayım ki bu sözlerin
nereye katsam sığmıyorum
nereye katsam almıyor içim.
benim masalım mutluydu hep,
ve araya katacağım her şey daha da anlamlı
kılacaktı mutlu sonu.

Uzaklık ve mesafe ve ayrılık sözlerini
Bu kadar söyletecek
Kadar
Neden uzaktasın ki...
Ben isterdim sana çarpayım mutfakta
Elimde salata tabağıyla
Ve dağılsın her şey isterse,
Ve kirlense de her şey temizlesek keşke
SENİNLE
BERABER...

Daha çok susup

Daha az konuşmak

Huzurundan mı

Konuşacak çokça şey olduğundan 

Ne diyeceğini bilememekten mi?

Ve gülümsersin, ben rahatlarım. 

geliyosun ya nasıl mutluyum
Bir bilSEN...